کسى را که چهار چیز دادند از چهار چیز محروم نباشد : آن را که دعا دادند از پذیرفته‏شدن محروم نماند ، و آن را که توبه روزى کردند ، از قبول گردیدن ، و آن را که آمرزش خواستن نصیب شد ، از بخشوده گردیدن ، و آن را که سپاس عطا شد از فزوده گشتن . و گواه این جمله کتاب خداست که در باره دعاست « مرا بخوانید تا بپذیرم . » و در آمرزش خواستن گفته است : « آن که کارى زشت کند یا بر خود ستم کند سپس از خدا آمرزش خواهد ، خدا را بخشنده و مهربان مى‏یابد . » و در باره سپاس گفته است : « اگر سپاس گفتید براى شما مى‏افزاییم . » و در توبت گفته است : « بازگشت به خدا براى کسانى است که از نادانى کار زشت مى‏کنند ، سپس زود باز مى‏گردند ، خدا بر اینان مى‏بخشاید و خدا دانا و حکیم است . » [نهج البلاغه]

سال هاست که مرده ام

 

ببار ای برف بر قلبم

ببار آرام و پیوسته

مرا پنهان کن از چشمان بی شرمش

مرا خاموش کن از آتش عشقش

مرا با سوز خود همساز کن

شاید

فراموشم شود عاشق ترین بودم برای عشق شیرینش

فراموشم شود از من

بهاری را به یغما برد و جایش یک زمستان داد

ببار ای برف آهسته

که از خاطر رود

زیباترین لحظه هایی را

که با او رفت

ببار ای برف

 




کامبیز ::: شنبه 86/10/29::: ساعت 12:48 صبح

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 6


بازدید دیروز: 1


کل بازدید :3545
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
 
>>آرشیو شده ها<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<
 
 
>>طراح قالب<<